Dag 20. Aicridits
Door: Hans en PaUL
Blijf op de hoogte en volg Hans
06 Juni 2014 | Frankrijk, Aïcirits-Camou-Suhast
Hallo allemaal,
Vandaag zijn we na 71 km gearriveerd in Aicirits, een klein bergdorp aan de voet van de Pyreneeën. Het was zo warm dat we het gevoel hadden door een warm bad te fietsen. We zien de bergen liggen. De aanblik van deze 'rustige reuzen' is geruststellend en tegelijkertijd overweldigend. Meer dan ooit gaat het om de jonge heer Poes die list moet verzinnen.
We brengen de avond door in de 'ferme maison Etxekunenia'. De Madame de Maison heeft na jaren ervaring een feilloze intuïtie en zet ons bij aankomst zonder veel omhaal een koud biertje voor. De Heer heeft ons verhoord! Dit charmante gebaar blijkt de opmaat van een overgoten Baskische maaltijd, die wij doorbrachten in het aangename gezelschap van een Frans echtpaar en de zus van de echtgenoot. Na het bier, de sangria en de rode wijn werd het levenselixer van het huis geschonken. Er is geen enkele reden om dit goddelijk oord nog ooit te verlaten. Dit temeer, daar wij hedenavond vakkundig en met de nodige voorbeelden zijn ingewijd in de geheimen van de Franse Paradox. Wat is het geval?
Uit vergelijkend onderzoek blijkt, dat de mensen in het zuid-westen van Frankrijk vijf jaar langer leven dan de mensen in het noord-oosten. En hoe komt dat? Het geheim zit hem in het feit dat ze in het zuiden foie gras en canard eten en in het noorden meer melkachtige vetten. Maar bovenal ze drinken meer in het zuiden. En naar thans blijkt heeft de combinatie van foie gras, canard en consequent innemen een positief effect op de levensduur. Deze these werd ons bovendien nog eens onweerlegbaar toegelicht door de activiteiten van de vader van de eega. Hij blijkt op de gezegende leeftijd van 94 jaar nog immer zelf de dakpannen te vervangen. Dat grootvader de acrobatiek kan beoefenen is uiteraard een gevolg van de Franse Paradox. Het is tegen de achtergrond van dit empirisch onderzoek dan ook volstrekt onbegrijpelijk dat Frankrijk in een crisis verkeerd.
Morgen naar Saint Jean-Pied de Port, maintenant en route pour dormir. Bonne nuit. Hans en Paul.
Vandaag zijn we na 71 km gearriveerd in Aicirits, een klein bergdorp aan de voet van de Pyreneeën. Het was zo warm dat we het gevoel hadden door een warm bad te fietsen. We zien de bergen liggen. De aanblik van deze 'rustige reuzen' is geruststellend en tegelijkertijd overweldigend. Meer dan ooit gaat het om de jonge heer Poes die list moet verzinnen.
We brengen de avond door in de 'ferme maison Etxekunenia'. De Madame de Maison heeft na jaren ervaring een feilloze intuïtie en zet ons bij aankomst zonder veel omhaal een koud biertje voor. De Heer heeft ons verhoord! Dit charmante gebaar blijkt de opmaat van een overgoten Baskische maaltijd, die wij doorbrachten in het aangename gezelschap van een Frans echtpaar en de zus van de echtgenoot. Na het bier, de sangria en de rode wijn werd het levenselixer van het huis geschonken. Er is geen enkele reden om dit goddelijk oord nog ooit te verlaten. Dit temeer, daar wij hedenavond vakkundig en met de nodige voorbeelden zijn ingewijd in de geheimen van de Franse Paradox. Wat is het geval?
Uit vergelijkend onderzoek blijkt, dat de mensen in het zuid-westen van Frankrijk vijf jaar langer leven dan de mensen in het noord-oosten. En hoe komt dat? Het geheim zit hem in het feit dat ze in het zuiden foie gras en canard eten en in het noorden meer melkachtige vetten. Maar bovenal ze drinken meer in het zuiden. En naar thans blijkt heeft de combinatie van foie gras, canard en consequent innemen een positief effect op de levensduur. Deze these werd ons bovendien nog eens onweerlegbaar toegelicht door de activiteiten van de vader van de eega. Hij blijkt op de gezegende leeftijd van 94 jaar nog immer zelf de dakpannen te vervangen. Dat grootvader de acrobatiek kan beoefenen is uiteraard een gevolg van de Franse Paradox. Het is tegen de achtergrond van dit empirisch onderzoek dan ook volstrekt onbegrijpelijk dat Frankrijk in een crisis verkeerd.
Morgen naar Saint Jean-Pied de Port, maintenant en route pour dormir. Bonne nuit. Hans en Paul.
-
07 Juni 2014 - 09:26
Willem Oomens:
Dappere pedaleurs,
Dat je zo'n verdomd eind moet fietsen om de Franse paradox te ontdekken en te ervaren. Ik praktiseer deze levenswijze sinds ze me van het seminarie hebben weg gejaagd, voor mijzelf een groot succes voor de omgeving niet altijd! Enfin, ik hoef jullie niet meer uit te leggen, waarom ik hier in Frankrijk terecht ben gekomen. Maar nu de gevolgen van deze paradox.
Ik stond gisteren op de steiger om het plafond van de toekomstige bibliotheek te schilderen. Ik moet zo'n vijf meter over-steigeren en ik had de steiger boven en in het trapgat geplaatst en met de roller in de hand moest ik aan jullie denken. Ik dacht die vallen heden andere toppen aan en mijn knieën bibberden. Steeds als ik naar boven keek en daarna de roller in de pot deed, werd het bibberen erger. De hemel kan niet zomaar bestormd worden. Maar jullie zijn op weg naar een aflaat, dus laat je door de heer niet kisten. Dus steeds als je naar boven kijkt en daarna het trapgat ervaar, is een hartversterkertje geen onverdeeld genoegen en de heer zijn roep naar boven maar uitstellen: je 94 jaar of langer kwellen met het ondermaanse, voordat je eindelijk in de hemelse sferen mag komen; de prijs van de neut stijgt en de top van de berg alsmaar niet dichterbij komt. Die aflaat voorkomt dat jullie binnen de kortste keren de fles omhelzen en de hemel langer op zich laat wachten.
Ik heb de paters aangeklaagd omdat ze mij niet misbruikt hebben (ik was zeker niet goed genoeg!), maar de werkelijke mishandeling is dat zij mij de Franse paradox hebben bijgebracht. Heren, laat u niet afleiden, bedwing de toppen en ik zal er een op nemen.
Groet Willem -
07 Juni 2014 - 13:10
Karin:
Lieve mannen,
Wees de bergen te slim af of bevecht ze, ga ze te lijf, gewapend met de fiets onder jullie billen. De kracht in de benen van inmiddels stoere mannen, met wilskracht en boerenslimheid gaan jullie ook de machtige bergtoppen van deze mooie dame, overwinnen.
Enteren!!!!
Lieve groet,
Karin, Ollie, Zappa en Katoo -
07 Juni 2014 - 15:19
Reg Ten Zijthoff:
Wielerhelden!
Er gaat niets boven de Baskische keuken. Blij dat jullie dat nu ook ervaren hebben. Sterkte bij het klimmen. Maar na iedere klim komt er uiteindelijk weer een afdaling.
Ini en Reg -
07 Juni 2014 - 18:48
Marijke En Bas Van Nr 5.:
We zijn trots op jullie daden en blij met jullie verslagen. We gaan ons leefpatroon onmiddellijk aanpassen aan de gememoreerde bevindingen! Proost...
-
07 Juni 2014 - 20:40
Marcel En Marja:
"Het is niet de berg die wij overwinnen maar onszelf" Sir Edmond Hillary
Ik mailde deze 'wijsheid' aan Paul al een keer voor vertrek. Nu jullie ze voor je zien, gaat het gebeuren.
"Het is niet de berg die wij overwinnen maar onszelf" Sir Edmond Hillary
Eerlijk gezegd hebben jullie wat ons betreft al vele hobbels genomen en je zelf al meer dan eens overwonnen de afgelopen drie weken.
Succes de komende dagen,
Marcel en Marja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
