Dag 14. Jaunay-Clay naar Charroux
Door: Hans en Paul
Blijf op de hoogte en volg Hans
31 Mei 2014 | Frankrijk, Charroux
Hallo allemaal,
Met de zon vertrokken, wind mee en hele dag stralend weer. Yves Bonnet begeleidde onze uittocht met de auto richting Poitiers, zoals zijn vrouw Marie-Jo gisteren de intocht deed. Hartelijke mensen die het ons gastvrij ontvingen.
In Poitiers stempels gehaald en kaarsjes in de Notre Dame. Kennisgemaakt met een Vlaamse bikkel uit Lokeren op weg naar Santiago. Had de dag daarvoor 140 km gereden. Dwars door het onweer bij Chartres waar de wegen 30 cm blank stonden.
Om 14:00 uur vandaag, na 14 dagen fietsen, passeerden wij de 1.000 km grens. Nog ca. 500 naar Spanje, kan iets meer zijn, want we rijden nog wel eens wat om/extra.
Aangeland bij Claudine, reeds 81 jaar en moeilijk ter been, die in haar eentje een Chambres D'Hotes runt. Zij adviseerde een maal bij restaurant Charlemagne om de hoek. Zaterdagavond, prachtige ambiance, vriendelijke ontvangst, heerlijk eten en wij waren (wederom) de enige gasten. Op onze vraag hoe dit komt, meldde de gastvrouw dat dit proces van achteruitgang al 10 jaar speelde. Ze doet nog elke dag de deur open in de hoop dat er gasten komen, maar vaak is dat niet het geval. Frankrijk vergrijst. De lege huizen zijn opgekocht door Engelsen die er overigens maar zelden zijn. De koopkracht is weg, de locale economie stort in en winkels en restaurants sluiten. Het is een merkwaardige ervaring tijdens zo'n heerlijke, warme Franse zomeravond die in onze herinnering altijd gepaard ging met een uitbundige en bruisende 'joi de vivre'.
De knieën van Paul hebben het tot op heden gehouden, en hij nam vandaag een korte helling van 14% (chapeau). Hij hijgt als een trekpaard maar komt wel fietsend boven (chapeau). Morgen weer 70 km naar Angouleme. Onze wereld bestaat uit fietsen, eten en slapen. Hoe simpel kan het leven zijn. Bonne Nuit. Hans en Paul.
Met de zon vertrokken, wind mee en hele dag stralend weer. Yves Bonnet begeleidde onze uittocht met de auto richting Poitiers, zoals zijn vrouw Marie-Jo gisteren de intocht deed. Hartelijke mensen die het ons gastvrij ontvingen.
In Poitiers stempels gehaald en kaarsjes in de Notre Dame. Kennisgemaakt met een Vlaamse bikkel uit Lokeren op weg naar Santiago. Had de dag daarvoor 140 km gereden. Dwars door het onweer bij Chartres waar de wegen 30 cm blank stonden.
Om 14:00 uur vandaag, na 14 dagen fietsen, passeerden wij de 1.000 km grens. Nog ca. 500 naar Spanje, kan iets meer zijn, want we rijden nog wel eens wat om/extra.
Aangeland bij Claudine, reeds 81 jaar en moeilijk ter been, die in haar eentje een Chambres D'Hotes runt. Zij adviseerde een maal bij restaurant Charlemagne om de hoek. Zaterdagavond, prachtige ambiance, vriendelijke ontvangst, heerlijk eten en wij waren (wederom) de enige gasten. Op onze vraag hoe dit komt, meldde de gastvrouw dat dit proces van achteruitgang al 10 jaar speelde. Ze doet nog elke dag de deur open in de hoop dat er gasten komen, maar vaak is dat niet het geval. Frankrijk vergrijst. De lege huizen zijn opgekocht door Engelsen die er overigens maar zelden zijn. De koopkracht is weg, de locale economie stort in en winkels en restaurants sluiten. Het is een merkwaardige ervaring tijdens zo'n heerlijke, warme Franse zomeravond die in onze herinnering altijd gepaard ging met een uitbundige en bruisende 'joi de vivre'.
De knieën van Paul hebben het tot op heden gehouden, en hij nam vandaag een korte helling van 14% (chapeau). Hij hijgt als een trekpaard maar komt wel fietsend boven (chapeau). Morgen weer 70 km naar Angouleme. Onze wereld bestaat uit fietsen, eten en slapen. Hoe simpel kan het leven zijn. Bonne Nuit. Hans en Paul.
-
01 Juni 2014 - 00:30
Riedi:
Een magische grens gepasseerd. Geweldig.
Morgen krijgen jullie wederom mooi weer met de wind noord-west. Allemaal gunstige factoren.
Sterkte weer voor morgen. Dag lieverds slaap lekker -
01 Juni 2014 - 09:10
Lian Vd Velden:
goedemorgen hans en paul,
wauw, nog 500kilometer. Jullie einddoel komt weer stapje dichterbij. Volhouden!
lieve groet van lian@loek. -
01 Juni 2014 - 09:56
Marcel En Marja:
Met het loslaten van zoveel ballast en bagage komen jullie steeds meer in de pelgrimsmodus, maar hoe fietsen die e-bikes nu zonder accu....?
liefs van ons,
Marcel en Marja -
01 Juni 2014 - 14:09
Hans:
Tja Hans, ook het leven dat bestaat uit slapen, werken en eten is simpel. Als je fietsen niet als werken ziet, is het net vakantie!
Het Franse platteland lijdt al lang onder processen van verstedelijking en schaalvergroting in de landbouw met Europese subsidies. Franse regering probeert hier iets aan te doen via La Grande Emprunte, een massief programma om de economie te verduurzamen (36 miljard aan investeringen). Veel in de steden en de banlieues (vooral in mobiliteit/ bereikbaarheid, energietransitie), ook in achterblijvende regio's. De verduurzaming zal zeker effect hebben op la campagne!
Fijn om te horen dat de gewrichten het houden (al schrijven jullie niet zo veel over de houten bankjes en britsen die jullie knieën en botten wel moeten teisteren, het lijkt waarachtig wel een fietsvakantie langs sterrenrestaurants met unieke bediening!), dat het weer mee zit, en dat de hellinkjes te doen zijn. Op een gegeven moment heb je het juiste hart-long ritme te pakken, en eenmaal zo ver is geen berg tegen jullie opgewassen!
Met een diep respect voor jullie beider volharding! Geniet van deze onvergetelijke ervaring!
Hans Thoolen -
01 Juni 2014 - 16:11
Maggy:
Lieve Paul en Hans,
Ik wil jullie even laten weten dat ik elke dag erg geniet van jullie dagboek. Heel veel dank daarvoor! Echt heel erg interessant wat jullie zoal meemaken. En ik vind jullie ook erg dapper en bewonderenswaardig.
Veel sterkte, veel mooie momenten, en natuurlijk le vent en poupe!
Liefs,
Maggy -
01 Juni 2014 - 21:57
Wim:
Bonsoir Paul et Hans.
Wat een fantastische vereeuwiging van jullie op het punt van passage van de eerste 1000 km grens en dat na 14 dagen. Un autre chapeau. Goed te lezen, dat jullie niet alleen afzien maar ook genieten en kennis nemen van het Franse leven. Het Franse platteland ontvolkt, de jeugd trekt naar de stad voor studie en werk. Het vroegere boerenwerk worst steeds onaantrekkelijker en heeft minder mensen nodig.
Morgen weer de bergen in? Sterkte en goed weer en vriiendelijke mensen onderweg. Bonne nuit, Wim. -
01 Juni 2014 - 22:07
Wiebrand Dijksterhuis:
Mooie verslagen van jullie. Feest der herkenning: de Franse 'woestijn', weinig tot geen horeca, blij met een Carrefour of een Lidl waar je toch nog proviand kunt inslaan. Meer naar het zuiden wordt het gezelliger. De dorpen zijn levendiger, je kunt een keer op een terrasje neerstrijken. Dat is wel fijn, want de echte heuvels komen er aan (m.u.v. Les Landes)! Zo gaat dat met pelgrims: de reis naar het beloofde land gaat via het 'smalle pad'.
Zelf hoop ik begin juli een deel van de tocht de fietsen: van St. Emilion naar de Col du Somport op de grens met Spanje. Tentje achterop en karren maar. Ik zal jullie wellicht niet tegenkomen, tenminste, dat hoop ik voor jullie.
Bon courage!
Hartelijke groet,
Wiebrand Dijksterhuis
-
02 Juni 2014 - 09:13
Marc Raessen:
Beste Pelgrims,
Respect. Ik lees met veel plezier jullie blogs.
Nog even doorduwen en dan zitten jullie alweer in de Spaanse zon.
Ik hoop voor jullie dat het ontberen en genieten hand in hand blijven gaan.
Zet hem op
Groeten/Marc
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
