Dag 13. Jaunay-Clan / Futuroscope
Door: Hans en Paul
Blijf op de hoogte en volg Hans
30 Mei 2014 | Frankrijk, Jaunay-Clan
Hallo allemaal,
Vandaag een afspraak met Mar en Pim die een deel van onze, bij nader inzien, overtollige, bagage ophalen. Geheel volgens plan arriveren wij om 16:30 uur bij Marie-JO en Yves Bonnet. Zij haalde ons op bij het stoplicht aan de route national waarna we vervolgens nog zo'n vijf km. achter de auto van Mari-Jo mochten klimmen naar hun chambre d'Hote. Na 75 km met klimmetjes van 10% in de benen en omleidingen vanwege de aanleg van de Franse Betuweroute, ga je dan alsnog een keer tot een niet nader te bepalen punt (*887dts&3). Een half uur, herhaalde Marie-Jo haar service en stapten Mar, Pim en hond Bruno uit de auto. Een hartelijke begroeting en we leveren 10 kilo bagage in. Dat biedt perspectief voor de komende dagen.
Tijdens het eten verhaalt Pim van zijn (5) fietstochten van Amsterdam naar Spanje, in 14 dagen! Enkel een tasje op het stuur met een verschoning en Michelin kaart, en een tasje aan het zadel met een tube en wat gereedschap. Zo zie je ze vandaag de dag niet meer. Respect. We zijn stil en blij met het ijsje, dat maakt veel goed.
Frankrijk kwam ter sprake als een land dat (nog) geen richting heeft gevonden. Dolend tussen de glorie van weleer, de eurocraten in Brussel, het stille imperium Duitsland en het verlangen en de noodzaak om zichzelf opnieuw uit te vinden.
Dicht bij huis, spelen anders zaken. Vandaag voor de tweede opeenvolgende dag een deel van een tand van Paul afgebroken. Check bij tandarts is onvermijdelijk. Het tweede boek laat geen ruimte voor een proloog en ontvouwt zijn eigen dynamiek. Het zijn de eeuwenoude wetten van de Camino waar wij, pelgrims op planeet Aarde, mee worstelen. Bonne nuit. Hans en Paul.
Vandaag een afspraak met Mar en Pim die een deel van onze, bij nader inzien, overtollige, bagage ophalen. Geheel volgens plan arriveren wij om 16:30 uur bij Marie-JO en Yves Bonnet. Zij haalde ons op bij het stoplicht aan de route national waarna we vervolgens nog zo'n vijf km. achter de auto van Mari-Jo mochten klimmen naar hun chambre d'Hote. Na 75 km met klimmetjes van 10% in de benen en omleidingen vanwege de aanleg van de Franse Betuweroute, ga je dan alsnog een keer tot een niet nader te bepalen punt (*887dts&3). Een half uur, herhaalde Marie-Jo haar service en stapten Mar, Pim en hond Bruno uit de auto. Een hartelijke begroeting en we leveren 10 kilo bagage in. Dat biedt perspectief voor de komende dagen.
Tijdens het eten verhaalt Pim van zijn (5) fietstochten van Amsterdam naar Spanje, in 14 dagen! Enkel een tasje op het stuur met een verschoning en Michelin kaart, en een tasje aan het zadel met een tube en wat gereedschap. Zo zie je ze vandaag de dag niet meer. Respect. We zijn stil en blij met het ijsje, dat maakt veel goed.
Frankrijk kwam ter sprake als een land dat (nog) geen richting heeft gevonden. Dolend tussen de glorie van weleer, de eurocraten in Brussel, het stille imperium Duitsland en het verlangen en de noodzaak om zichzelf opnieuw uit te vinden.
Dicht bij huis, spelen anders zaken. Vandaag voor de tweede opeenvolgende dag een deel van een tand van Paul afgebroken. Check bij tandarts is onvermijdelijk. Het tweede boek laat geen ruimte voor een proloog en ontvouwt zijn eigen dynamiek. Het zijn de eeuwenoude wetten van de Camino waar wij, pelgrims op planeet Aarde, mee worstelen. Bonne nuit. Hans en Paul.
-
31 Mei 2014 - 00:12
Wim:
Dag Paul en Hans,
Wat een verrassingen toch elke keer. Franse dame, die jullie mogen achtervolgen achter haar derriere, neef Pim die met Mar jullie ontvangen en een deel van jullie bagage overnemen en Paul met tandproblemen. Tandatrs lijkt me een goed idee. De tocht gaat zo te lezen voorspoedig, nu met klimwerk. Het uitdagende deel gaat dus nu beginnen. Twee weken van Amsterdam naar Santiago?
Zeker in zijn jonge jaren.
Opsteker van Jacqueline:
Jongens, chapeau
Naar vergeet vooral niet de gein
Waarom geen srukje met de trein?
Het gaat toch om het avontuur
En niet om een mid-live kuur.
Voor nu: bonne nuit en tot de volgende keer. -
31 Mei 2014 - 00:36
Riedi:
Een aantal kilo's minder mee te slepen vanaf vandaag. Dat zal het klimmen hopelijk vergemakkelijken. Dat moet toch zeker bijdragen aan een goed begin van boek 2.
Toch heel veel sterkte toegewenst. En zorg dat jullie voldoende gerecupereerd zijn om de volgende etappe te beginnen. Jullie zijn al zo ver; nog tijd genoeg om de gestelde einddatum te halen. Neem dus je rust. Dan is het aangaan van de volgende inspanning toch beter te doen. Want, hoe moeier, hoe zwaarder moet je maar denken! En hoe minder moe, hoe groter de kans van slagen. Bovendien, hoe leuker het kan zijn. Jullie hebben zeer zeker de potentie om in Santiago aan te komen, maar doe het met beleid.
Dag lieve, stoere, sterke mannen. Ik leef met jullie mee. Hoop dat jullie vandaag een goede tandarts vinden. Veel liefs en slaap lekker. -
31 Mei 2014 - 14:49
Re:
Paul en Hans,
Diep respect maar zoals Wim schrijft: vergeet de gein niet en vergeet ook het onderliggende motief van "jullie onsterfelijkheid" (dat blijkt namelijk niet te kloppen!). Toch typerene dat die hoger opgeleiden zich altijd fysiek moeten waarmaken.
Maar wat er ook gebeurt, jullie komen maximaal met een kunstgebit terug.
Jammer dat jullie niet via Brive de la Gaillarde fietsen. Ik vertelde het aan mijn vrienden Henk en Isabelle vanochtend en ze popelen om jullie te onthalen. Dus als je wilt omrijden, laat het weten en ik stuur adres en telefoonnummer. Isabelle is een drie-sterren kok en Henk heeft een wijnkelder om u tegen te zeggen. Wat let je? Doorrijden kost misschien weer een tand (wiel).
Sterkte en groeten van
Reg (op krukken) - gisteren voor het eerst op de hometrainer!! - nog even en ik kom er aan -
31 Mei 2014 - 18:13
Monique:
Hoi Hans en Paul,
Ik ben nu toch wel heel erg benieuwd wat er in die overtollige bagage zit, ik dacht dat vrouwen altijd teveel meenamen maar dat blijkt nu toch ook voor jullie te gelden.
Een leuk Frans kunstgebitje is misschien ook zo gek nog niet. Maar let op want dit is wellicht gebouwd om makkelijk een stokbrood naar binnen te schuiven en aangezien je dat straks niet meer eet als je weer terug bent in Nederland moet ook de Hollandse pot goed weggekauwd kunnen worden.
Al met al een grote pluim voor jullie prestatie!
Bonnen nuit, voor straks.
Groet van Hans, van ma (tante piekie) en Monique.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
